Als beide geliefden het in hun hoofd halen om te gaan schrijven over wat er in hun leven gebeurd is, met als doel er zowel anderen over te informeren als er zelf ordening in aan te brengen, spreekt het vanzelf dat de teksten ook met elkaar gedeeld worden.
Woorden worden aan elkaar voorgelezen en bij de een vooral met instemming aangehoord (wat de juiste respons is) en bij de ander startpunt vormend voor een diepgaander gesprek (wat de juiste respons is).
In vriendschap is het mogelijk om elkaars werk te beluisteren en vanwege de vele diepgaande gesprekken in het verleden nu in het heden goed op waarde te kunnen schatten. Aanvoelen of een tekst vooral geschreven moet worden teneinde het aan een publiek voor te kunnen leggen, danwel vooral geschreven is om het eigen gevoelsleven over en bepaalde periode in het eigen bestaan beter te kunnen duiden, is een vanzelfsprekendheid.
Het gesprek dat voortvloeit uit een van de schrijfsels maakt duidelijk dat hoe ouders met hun kinderen omgaan en hen al dan niet goed kennen, vormend is voor wat er in het leven plaats gaat vinden. Bepaalde eigenschappen worden uitvergroot als er niet tijdig en adequaat bijgestuurd is. Pas in retroperspectief komt het inzicht dat wat toen een vanzelfsprekende gebeurtenis leek in feite een helder signaal was op dat moment niet op de juiste plek te verkeren. Dat er nog een indringend vervolg kwam van dit moment dat ook een kruispunt met meer mogelijkheden had kunnen zijn, maakt het moment des te indringender.
Het werd lange tijd vermeden, juist hierover te schrijven. Nu lijkt de tijd rijp het wel te doen. En dat levert een melancholie op die door medicatie niet gestopt kan worden. Het gaat om herbeleven, nogmaals voelen wat er toen plaatsvond, inzichten rondom dat moment een plek geven in het denken. Een innerlijk proces dat in het hier en nu voor stemmen in de verte blijkt te zorgen. Niets verontrustends, al is het niet een klank die beiden horen.
Het zijn geen woorden die klinken, zo leert navraag, wel zijn er autodeuren die dichtgeslagen worden bij betrokken.
Het moment gaat weer voorbij, muziek verdrijft de gedachten die een eigen leven leken te gaan leiden.
De intense knuffel en het gesprek dat dieper ging dan de woorden lieten horen, hebben weer lucht gegeven.
Dit zal niet de laatste keer zijn dat de vriendschap tussen beiden mogelijk maakt dat er oude levenservaring doorvoeld kan worden in een veilig hier en nu.
Geliefden die bevriend zijn zijn als sieraden die geen steen nodig hebben om het goud te laten glimmen.
Vriendschap is goud waard. De liefde is de diamant die vele facetten tonen kan. Nabijheid onder alle omstandigheden. Innig verbonden, dwars door alles heen.
Woorden worden aan elkaar voorgelezen en bij de een vooral met instemming aangehoord (wat de juiste respons is) en bij de ander startpunt vormend voor een diepgaander gesprek (wat de juiste respons is).
In vriendschap is het mogelijk om elkaars werk te beluisteren en vanwege de vele diepgaande gesprekken in het verleden nu in het heden goed op waarde te kunnen schatten. Aanvoelen of een tekst vooral geschreven moet worden teneinde het aan een publiek voor te kunnen leggen, danwel vooral geschreven is om het eigen gevoelsleven over en bepaalde periode in het eigen bestaan beter te kunnen duiden, is een vanzelfsprekendheid.
Het gesprek dat voortvloeit uit een van de schrijfsels maakt duidelijk dat hoe ouders met hun kinderen omgaan en hen al dan niet goed kennen, vormend is voor wat er in het leven plaats gaat vinden. Bepaalde eigenschappen worden uitvergroot als er niet tijdig en adequaat bijgestuurd is. Pas in retroperspectief komt het inzicht dat wat toen een vanzelfsprekende gebeurtenis leek in feite een helder signaal was op dat moment niet op de juiste plek te verkeren. Dat er nog een indringend vervolg kwam van dit moment dat ook een kruispunt met meer mogelijkheden had kunnen zijn, maakt het moment des te indringender.
Het werd lange tijd vermeden, juist hierover te schrijven. Nu lijkt de tijd rijp het wel te doen. En dat levert een melancholie op die door medicatie niet gestopt kan worden. Het gaat om herbeleven, nogmaals voelen wat er toen plaatsvond, inzichten rondom dat moment een plek geven in het denken. Een innerlijk proces dat in het hier en nu voor stemmen in de verte blijkt te zorgen. Niets verontrustends, al is het niet een klank die beiden horen.
Het zijn geen woorden die klinken, zo leert navraag, wel zijn er autodeuren die dichtgeslagen worden bij betrokken.
Het moment gaat weer voorbij, muziek verdrijft de gedachten die een eigen leven leken te gaan leiden.
De intense knuffel en het gesprek dat dieper ging dan de woorden lieten horen, hebben weer lucht gegeven.
Dit zal niet de laatste keer zijn dat de vriendschap tussen beiden mogelijk maakt dat er oude levenservaring doorvoeld kan worden in een veilig hier en nu.
Geliefden die bevriend zijn zijn als sieraden die geen steen nodig hebben om het goud te laten glimmen.
Vriendschap is goud waard. De liefde is de diamant die vele facetten tonen kan. Nabijheid onder alle omstandigheden. Innig verbonden, dwars door alles heen.
Reacties
Een reactie posten