Verschuivingen in samenzijn en hoe dat is

De contrasten op een dagelijkse dag zijn verrassend en ergens ook wel confronterend. Naarmate het langer bestaat is het minder merkwaardig om mee te maken en toch is het elke keer weer even schakelen als het dan toch weer gebeurt. Zo was er vandaag de situatie in de parkeergarage van het ziekenhuis dat bezocht werd voor een reguliere afspraak bij een te bezoeken specialist. Dankzij de nieuw verworven invalidenparkeerkaart kan er eenvoudig geparkeerd op een handige plek met zo kort mogelijke afstand naar de te bezoeken arts. In het geval van dit ziekenhuis was nog niet eerder gebruik gemaakt van de kaart en dus was het even oriënteren waar zo'n plek zich bevond, anders dan dicht bij de lift, zoals we al wisten. Bij het binnenrijden was er nog kalmte en oplettendheid. 'Kijk linksaf voor de gehandicaptenparkeerplaatsen' Een snelle wending met het stuur, omdat afgeweken werd van de gebruikelijke route en zowaar een heel woud aan rolstoelbordjes. Edoch, allemaal ingenomen doo

De dag begon bizar en eindigt al even bizar. 'Hoe zit het ook al weer met een document veranderen? Als ik alles er uit haal dan blijft dit toch staan?' Uit de ietwat onduidelijk geformuleerde vraag werd helder dat er een vaardigheid wat roestig geworden was. Hoe ga je om met een bestand als je het oorspronkelijke wil behouden en toch iets anders wilt doen met datzelfde bestand? De uitleg was eenvoudig, geef het een andere naam en je oorspronkelijke bestand blijft bewaard en met de nieuwe naam kun je doen wat je wilt. Dat kwam over en de vragensteller toog weer aan de slag. 'Wat is dat nou weer met dat geplonk? Dat getok op dat ding!' De opmerking kwam vroeg in de ochtend, nog voor de wekker. Er was sprake van een gesprek via tekst op de telefoon, vanwege een fysiek probleem dat zich niet weg liet denken en om aandacht vroeg en verontrusting opriep en besproken moest worden met een begripvolle luisteraar. Niet de partner, want die sliep en wekken zou jammer zijn,

Na rijp beraad en gezamenlijk overleg is het er dan inderdaad van gekomen, deze blog gaat omgezet worden in een meer tastbare vorm, een boek. Het boek is inmiddels ontstaan als manuscript en omgezet in een gedrukte versie en nogmaals in die vorm in handen genomen om samen te bekijken. Gelezen door het hoofdonderwerp en goed bevonden. Letterlijk. 'Goed' was de reactie op de vraag 'wat vond je ervan?', nadat het boek die middag in alle rust in een ruk uitgelezen was, waarop stilte volgde. De peinzende stilte was positief, zo bleek op de gestelde vraag. Dat verschijnsel, het vermogen om teksten te lezen en te beoordelen op publiceerbaarheid, is nog niet aangetast, al is niet elke dag er even geschikt voor. Er zijn ook dagen dat elke letter vermeden dient te worden, omdat het grote heftigheid oproept en innerlijke onrust die geen gezonde uitweg vinden kan. Het boek staat momenteel centraal in het denken van de auteur van deze blog, wat de blogteksten tijdelijk laat opdrogen