Niet de dingen die je doet zijn het gewicht.
Niet de koffie die je schenkt bepaalt de last.
Niet het ontbijt dat je serveert is de druk.
Het gewicht bevindt zich in de tussenzinnen.
De last zit in de kleine woorden.
De druk bevindt zich in de toon.
Het gewicht van zinnen die ontfermend hadden kunnen klinken.
De last van woorden die omarmend hadden kunnen zijn.
De druk van een toon die liefkozend had kunnen voelen.
Dat wat ontbreekt bepaalt het gewicht.
Dat wat gemist wordt bepaalt de last.
Dat wat uitblijft bepaalt de druk.
En toch ga je door.
Dag in dag uit.
Omdat de toon in de kleine woorden en de tussenzinnen ooit
toen alles nog gewoon was
een diepe genegenheid kende
een oneindige liefde verwoordde
een hoop gaf die oude wanhoop genas.
En soms, is het er gewoon weer.
Om dan weer even onverwacht te verdwijnen.
Niet de koffie die je schenkt bepaalt de last.
Niet het ontbijt dat je serveert is de druk.
Het gewicht bevindt zich in de tussenzinnen.
De last zit in de kleine woorden.
De druk bevindt zich in de toon.
Het gewicht van zinnen die ontfermend hadden kunnen klinken.
De last van woorden die omarmend hadden kunnen zijn.
De druk van een toon die liefkozend had kunnen voelen.
Dat wat ontbreekt bepaalt het gewicht.
Dat wat gemist wordt bepaalt de last.
Dat wat uitblijft bepaalt de druk.
En toch ga je door.
Dag in dag uit.
Omdat de toon in de kleine woorden en de tussenzinnen ooit
toen alles nog gewoon was
een diepe genegenheid kende
een oneindige liefde verwoordde
een hoop gaf die oude wanhoop genas.
En soms, is het er gewoon weer.
Om dan weer even onverwacht te verdwijnen.
Reacties
Een reactie posten