Hoe dat toch allemaal kan?

De dag begon bizar en eindigt al even bizar.

'Hoe zit het ook al weer met een document veranderen? Als ik alles er uit haal dan blijft dit toch staan?'
Uit de ietwat onduidelijk geformuleerde vraag werd helder dat er een vaardigheid wat roestig geworden was. Hoe ga je om met een bestand als je het oorspronkelijke wil behouden en toch iets anders wilt doen met datzelfde bestand?
De uitleg was eenvoudig, geef het een andere naam en je oorspronkelijke bestand blijft bewaard en met de nieuwe naam kun je doen wat je wilt.
Dat kwam over en de vragensteller toog weer aan de slag.

'Wat is dat nou weer met dat geplonk? Dat getok op dat ding!'
De opmerking kwam vroeg in de ochtend, nog voor de wekker. Er was sprake van een gesprek via tekst op de telefoon, vanwege een fysiek probleem dat zich niet weg liet denken en om aandacht vroeg en verontrusting opriep en besproken moest worden met een begripvolle luisteraar. Niet de partner, want die sliep en wekken zou jammer zijn, omdat slaap verkwikkend is en hard nodig.
Het ontaardde deze morgen in verongelijkt weer omdraaien en nog verder slapen versus enigszins ontdaan het bed verlaten en het gesprek elders voortzetten en zelfs een bezoek aan de huisarts die geruststelling wist te bieden over het pijnlijke maar onschadelijke verschijnsel.

Midden op de dag werd er geen woord met elkaar gewisseld. Niet merkwaardig, want de beide geliefden verbleven op verschillende plekken. Wel merkwaardig, want de ene was bij een arts geweest en de ander was nog niet aanspreekbaar geweest, wat een rechtstreeks contact in de een of andere vorm wel voor de hand liggend zou maken.

Pas na terugkeer bij elkaar kon voorzichtig weer toenadering gezocht en gevonden.
Tekst via de telefoon was een brug te ver.
Mondeling en zonder woorden lukte het beter.

De lucht klaarde weer geheel toen helder werd dat van beide geliefden boeken gepubliceerd waren, uitgerekend op deze dag.
In de balk die opengaat door op de streepjes bovenaan deze pagina te klikken is de verwijzing naar het boek te vinden dat alle blogs die aan deze voorafgingen bevat.
Elders op het internet kan het werk van de ander gevonden worden.
Kan dat nog? Boeken schrijven als je een document niet eens weet te wijzigen zonder je oorspronkelijke document te vernietigen? Jazeker kan dat. Als er maar rust is en geduld en het nodige doorzettingsvermogen.
De boeken ontspruiten aan een brein dat nog veel meer te bieden heeft dan dat het verloren is.

Hoe dat toch mogelijk is is een terugkerend raadsel als in de dagelijkse conversatie weer eens merkwaardige vragen opduiken of vreemde misverstanden ontstaan of onbeheersbare uitbarstingen zich aandienen en kalm blijven en rustig reageren de enige wijze is waarop beheersbaar blijft wat anders ook uit de hand zou kunnen lopen.
De menselijke psyche stelt ons voor raadsels.

Processen vinden plaats zonder dat helder is welke het zijn. Informatie duikt op alsof er een luik openging in het hoofd en een kast opengezet werd waar verloren gewaande documenten in teruggevonden werden tot op de laatste letter.
De fysieke fitheid is de basis van wat er geestelijk mogelijk is op een dag. Dat rechtvaardigt veel slaap en rustige bezigheden, zodat de uren waarin contact en aandacht wenselijk is zo zinvol mogelijk benut kunnen worden.

Het leven meandert verder.
Vandaag was een dag als alle andere.
Gisteren was een uitzonderlijk gunstige dag.
De weerslag van vanmorgen was te voorspellen en kwam dus ook onmiddellijk.
Het herstel door de rust overdag maakte een goed vervolg van de dag mogelijk.
Rekening houden met wat kan lukt steeds beter. Jammer alleen dat de mogelijkheden van dag tot dag veranderen en onvoorspelbaar blijven.